‘Nee’ zeggen, dat is toch egoïstisch!

‘Ik loop mezelf voorbij als het gaat om zorgen voor anderen. Enerzijds omdat ik gewoon vind dat ik gewoon klaar moet staan, maar ook omdat ik het egoïstisch vind om te zeggen dat ik te moe ben of gewoon geen zin heb. Maar zo langzamerhand ben ik het zo beu om er altijd maar voor de ander te zijn. Ik ga steeds mijn grenzen over. Ik weet gewoon niet wat ik moet’.

SPAGAAT

Ze staat in een spagaat, deze client. Ze is het zat. Altijd springt ze in ‘gaten’ van anderen waar ze eigenlijk helemaal niet verantwoordelijk voor is. En dat doet ze al lang. Terugkijkend ziet ze dat haar rol in het gezin ook een zorgende was. Ze bluste op haar manier een hoop brandjes bij haar zusjes om moeder te ontlasten. Het is een hardnekkige gewoonte geworden.

Maar nu voelt ze aan alles dat ze graag meer ruimte wil voor zichzelf. En tegelijk kan ze niet stoppen met zorgen. Want wat gebeurt er als ze het aan de ander overlaat? Komt het dan wel goed? En, kiezen voor jezelf, dat doe je toch niet als een ander je nodig heeft!

Ik herken haar worsteling. Ook ik stond een jaar of 8 geleden in dezelfde spagaat. Vanaf mijn jeugd had ik ‘ingezoomd’ gestaan op anderen en voelde ik het van veraf al aan als er iets mis was. En daar ging ik, elke keer. Zorgen voor anderen en gewaardeerd worden om die reden had zelfs iets verslavends. Ik kon er niet mee stoppen. Tot mijn lijf er mee stopte.

En daar kwam de twijfel om de hoek kijken. Ik vond mezelf een grote egoïst. Tijd nemen voor mezelf, anderen even hun eigen ellende laten oplossen? Dat kon ik toch niet maken! En toch heb ik het geleerd, met veel vallen en opstaan.

TIPS

Wat mij geholpen heeft om beter voor mezelf te zorgen?

• Hulp vragen aan een wijze therapeut
• Vaak reflecteren op wat ik doe, denk en voel als ‘het mis gaat’.
• Ontdekken dat veel gedrag overlevingmechanismen waren die ik niet meer nodig had
• Het besef dat ik niet verantwoordelijk ben voor de ander. Mein en dein.
• Milder worden naar mezelf en verdrietig zijn om wat anders had gekund
• Het voelen van mijn lichaam, grenzen en behoeften

Mijn client loopt met haar eigen verhaal grotendeels dezelfde route. Ze wordt wijzer over zichzelf. Ze begrijpt beter waarom ze doet wat ze doet, leert zichzelf weer voelen en haar plek in te nemen. Ze zorgt nog steeds voor anderen, maar kiest bewuster waar ze haar tijd aan besteed en zegt ‘NEE’ waar nodig. Er is ruimte gekomen voor haarzelf.

Dus egoïstisch? Nee, broodnoodzakelijk! Een goede reminder is de boodschap die je krijgt in het vliegtuig; zet eerst je eigen zuurstofmasker op en dan pas die van je kinderen.

Goede zorg begint bij jezelf!