Lichter leven
Het leven kan soms zwaar voelen. Of dat nou komt door heftige omstandigheden of door onze eigen innerlijke slavendrijvers. Het lukt dan niet zomaar meer om te kiezen voor lichtheid. Maar daar kan je dan soms wel zo naar snakken!
Je hoofd draait overuren, je lijf is moe en geeft aan rust nodig te hebben en je lontje wordt steeds korter. Je omgeving laat af en toe vallen of je misschien wat rustig aan moet doen, maar jij ploetert gewoon door.
Soms moet je ook wel en zijn de omstandigheden gewoon niet anders. Maar heel vaak kan het best een tandje (of 5) minder. Alleen laten die innerlijke slavendrijvers je maar niet met rust. Ze leggen de lat hoog en jij maar springen!
- Niks doen is lui
- Als jij t niet doet komt het niet goed
- Het moet beter.. perfect graag
- Nee zeggen tegen een ander kan echt niet
- Maar ze rekenen op je
- En ga zo maar door..
Ze gaan al lang met je mee die strenge stemmen. Ooit hadden ze een functie in je leven. Om te zorgen dat je niet zou verslappen en door kon gaan. Maar nu zitten ze je meer in de weg dan dat ze je dienen.
Ze houden je weg van het voelen van je grenzen, van stoppen met doorgaan, ontspannen en roven zo alle energie uit je weg.
Het doel van de hulpverlening bij Fokus is groei in verbinding met jezelf en anderen. Wat is dat nou ‘verbinding’? Ik leg er graag wat over uit.
Verbinding tussen mensen is de samenbindende kracht, het hechtmiddel om tot volle bloei te komen.
Als christen geloof ik dat God ons als mensen aan elkaar gaf om ons te kunnen verbinden. Onze behoefte aan verbinding met anderen (en God) is één van onze belangrijkste emotionele behoeften. Het is het verlangen erbij te willen horen, van belang en betekenis te zijn, gezien en gehoord te worden. ‘Dit krachtige verlangen is de bron van ons leven waaruit we putten om te worden wie we zijn en betekenis aan ons bestaan te geven.’* Verbinden hoort bij het mens-zijn. Ons écht gehoord en gezien voelen doet ons goed en stelt ons tevreden over de relatie en onszelf.
Kortom; we hebben het broodnodig! Van kind af aan hebben we veilige verbinding (en hechting) nodig om emotioneel gezond op te groeien en te blijven. Helaas kennen we allemaal die momenten dat we ons alleen, ongezien en ongehoord hebben gevoeld. En dat doet zeer en voelt erg onveilig. Gebeurt dit veel en vaak dan kunnen we zelfs spreken van trauma.
Wanneer het verlangen om gezien en gehoord te worden in ons leven regelmatig niet vervuld is/wordt dan trekken we negatieve conclusies over ons zelf. ‘Ik ben niet goed genoeg’, ‘ik ben niet belangrijk’, ‘om aardig gevonden te worden moet ik….’, ‘er is toch niemand die luistert, ik moet het alleen oplossen’. Dit zal de verbinding met jezelf onder druk zetten. Je stopt met luisteren naar jezelf; je gevoel, je behoeften, je waarden. Je overlevingsmechanismen nemen de overhand en dat is merkbaar in je doen, denken en voelen.
De mate waarin jij verbinding hebt met jezelf zal in alle belangrijke relaties, in meer of mindere mate, effect hebben op je verlangen naar verbinding en hoe je daarmee omgaat. Juist in de relatie met je partner schuurt het snel als jij of je partner moeite heeft met verbinding. Jullie zijn voor elkaar ‘hechtingsfiguren’ waardoor het extra pijnlijk is als de verbinding moeilijk gaat.
Groei en herstel van de verbinding met jezelf en anderen stelt je weer in staat tot volle bloei te komen. Helemaal jij!
*Uit Verlangen naar verbinding van Gerrie Reijersen van Buuren
